'A ggenti lu chiamava Colapisci
picchì si iettava 'nta mari com' un pisci.
Di 'unni vinia non sapìa nissunu,
forsi era figghiu di lu Diu Nettunu.
'Nu jornu a Cola 'u re fici chiamari
e Cola di lu mari curri e veni.
"O Cola, lu miu regnu hai a scandagghiari
supra a chi pedamentu si susteni."
Colapisci curri e va.
"Vaiu e tornu, Maistà."
Su' passati tanti jorna,
Colapisci nun ritorna
e l'aspettanu 'a Marina
lu regnanti e la riggina.
e si senti la sò vuci
di lu mari in superfici:
"Maistà, maistà,
sugnu ccà, sugnu ccà.
Maistà, maistà
sugnu ccà, sugnu ccà,
'ntra lu funnu di lu mari
chi nun pozzu cchiù turnari,
e pregai alla Madonna
chi la reggi 'sta culonna,
ca sennò si spezzerà
e 'a Sicilia svanirà.
So' passati ormai tanti anni,
Colapisci è sempri ddà.
"Maistà, maistà,
sugnu ccà, sugnu ccà.
Maistà, maistà,
sugnu ccà, sugnu ccà.